Գէորգ Դարբինեան
(յապաւումով)
«Բարգաւաճ Հայաստան» կուսակցութեան նախագահ Գագիկ Ծառուկեանը, այսպիսով, վերցրեց նախագահ Սերժ Սարգսեանի կողմից իրեն նետուած մարտահրաւէրը: Նա հանրութեանը պայքարի նախապատրաստուելու կոչ արեց` որպէս վերջնանպատակ սահմանելով Սերժ Սարգսեանի հրաժարականը եւ արտահերթ նախագահական ընտրութիւններ պարտադրելը: Սա ստիպում է նրան կտրուկ փոխել մարտավարութիւնը` պայմանաւորուած մի քանի հանգամանքով: Նախ` Սերժ Սարգսեանը կոշտ ձեւով մերժեց իշխանութիւնը կիսելու` դեռ Փետրուար 5-ին Ծառուկեանի արած առաջարկութիւնը, ինչը վերջինիս այլ տարբերակ չէր թողնում, քան սեփական քաղաքական յաւակնութիւնների բացայայտումը:
Երկրորդ` նախագահը ոչ միայն հնչեցրեց անձնաւորուած շեշտադրումներով քաղաքական գնահատականներ, այլեւ փաստացի հրահանգ իջեցրեց հնարաւոր բոլոր միջոցներով չէզոքացնել Ծառուկեանի «կեղծ» քաղաքական գործօնը: Իսկ հնարաւոր միջոցները, ինչպէս հասկանալի դարձաւ նախագահի ելոյթից, վերաբերում էին քրէական եւ տնտեսական գործունէութեան, մութ կողմերը բացայայտելուն, ինչը կարող է յանգեցնել թէ՚ նրա նկատմամբ քրէական գործի յարուցմանը` ընդհուպ կալանաւորմանը, թէ՚ ունեցած բիզնեսները, ազդեցութեան ոլորտները կորցնելուն: Որքան կարելի էր հասկանալ նախագահի տոնայնութիւնից, այստեղ կոմպրոմիս լինել չի կարող, կամ այդ կոմպրոմիսը կարող է լինել քաղաքականութիւնից, գուցէ նաեւ հանրապետութիւնից առհաւէտ հեռանալու հարցի շուրջ:
Պատասխան ելոյթում, յայտարարելով մինչեւ վերջ գնալու մասին, Ծառուկեանը հասկացնում է, որ այդ պահանջը կատարելու մտադրութիւն չունի` անկախ նրանից, թէ դա կհնչի՞ ուղղակիօրէն, թե՞ ոչ: Յատկապէս վերջին հանգամանքը փաստացի նրան այլ տարբերակ, քան հակայարձակման անցնել, չի թողնում, որովհետեւ միայն այդ դէպքում նա կարող է հիմնաւորել, որ իրեն յետագայում ներկայացուելիք քրէական եւ տնտեսական յանցագործութիւնների հետ կապուած մեղադրանքներն ունեն քաղաքական դրդապատճառներ, այսինքն` որ իր նկատմամբ իրականացւում է քաղաքական հետապնդում: Միայն այս դէպքում նա կարող է յոյս ունենալ, որ կարող է պատսպարուել ժողովրդական լայն զանգուածների հակաիշխանական սրուած տրամադրութիւնների եւ իշխանափոխութեան պահանջների թիկունքում: Այլ կերպ ասած` մարտահրաւէրը ընդունելը եւ գործւնթացը արտահերթ նախագահական ընտրութիւններ պահանջելու հարթութիւն տեղափոխելու որոշումը «Բարգաւաճ Հայաստան» կուսակցութեան ղեկավարի համար աւելի շատ ինքնապաշտպանական նշանակութիւն ունի:
Միւս կողմից` «ծառուկեան-չարիքն» արմատախիլ անելու` Սերժ Սարգսեանի արտաքուստ վճռականութիւնն անիմաստ է դարձնում հերթական ընտրութիւնների թեման զարգացնելը: Այս տարբերակն ընտրելը պարզորոշ էր դարձնելու զիջումների գնալու, յանձնուելու ցանկութիւնը, ինչով, դեռ չսկսած, վերջակէտ էր դնելու այն քաղաքական պայքարին: Այնպէս որ` արտահերթ նախագահական ընտրութիւնների հարց դնելը միանգամայն օրինաչափ էր, ըստ էութեան` նաեւ այլընտրանք չունեցող:
Բայց այս հանգամանքը, փոխում է նաեւ ուժերի յարաբերակցութիւնը ընդդմադիր դաշտում` առհասարակ, որովհետեւ սա արդէն Ծառուկեանին դնում է կախուածութեան մէջ իր շրջապատից, յատկապէս` եռեակի միւս երկու ուժերից` «ժառանգութիւն»ից ու «Քոնկրէս»ից:
Նախ` այլեւս անտրամաբանական է «այլընտրանքային ուժ»ի արհեստական դաշտում մնալը, քանի որ ընտրած ճանապարհը դարձնում է արմատական: Երկրորդ` Ծառուկեանը «ձիու թամբին» էր այնքան ժամանակ, քանի դեռ կարողանում էր մանեւրել, քանի դեռ պահում էր իշխանութիւնների հետ լեզու գտնելու հնարաւորութիւնները, ինչը ստիպում էր միւս ուժերին զգուշաւորութիւն ցուցաբերել նրա նկատմամբ` Ծառուկեանի հսկայական նիւթական եւ մարդկային աղբիւրը չկորցնելու համար: Հիմա արդէն այդ մտավախութիւնը չկայ, որովհետեւ Ծառուկեանն այլեւս դատապարտուած է գնալու մինչեւ վերջ: Եւ քանի որ նա չունի այն մտաւոր, կազմակերպչական եւ գաղափարական պոտենցիալը, որն անհրաժեշտ է համաժողովրդական շարժում ղեկավարելու եւ տրամաբանական հանգուցալուծման հասցնելու համար, յայտնուելու է գործընկեր ուժերի, յատկապէս` «Քոնկրէս»ի ու Լեւոն Տէր Պետրոսեանի մեծացող ազդեցութեան տակ:
Եթէ մինչեւ հիմա Լեւոն Տէր Պետրոսեանը գտնւում էր «գորշ ք՚արդինալ»ի դերում, հիմա ունենալու է բացայայտ ուղղորդողի, օրակարգ սահմանողի կարգավիճակ: Իրադարձութիւնները, որոնք հիմա զարգանում են Սարգսեան-Ծառուկեան փըս-հրաձգութեան հենքի վրայ, ամբողջութեամբ տեղաւորւում է Տէր-պետրոսեանի ծրագրերի շրջանակում: Ի սկզբանէ նա խաղադրոյք էր կատարել Ծառուկեանի եւ նրա միջոցով, այսպէս կոչուած, «պուրժուա-դեմոկրատական» յեղափոխութեան վրայ, եւ ահա, կարծես, ստեղծուել է դրա հնարաւորութիւնը, ճիշտ է` առանց «պուրժուական» բաղադրիչի: Սա նոյնիսկ մի այնպիսի հնարաւորութիւն է, երբ, ինչ-որ պահից սկսած, նոյնիսկ Ծառուկեանի գործօնն արդէն կարող է դառնալ աւելորդ:
Աւելին` եթէ յաջողուի շատ արագ հասարակական տրամադրութիւններն այնքան շիկացնել, որ հնարաւոր լինի առաջին իսկ կոչի դէպքում զանգուածներ փողոց հանել, Ծառուկեանի ձերբակալութիւնը, զուտ քաղաքական նկատառումներով, կարող նոյնիսկ դառնալ ձեռնտու: Նախ` այդ դէպքում նա չի խանգարի պրոցեսը տանել ցանկալի հունով: Երկրորդ` հնարաւոր կը լինի իշխանութեանը մեղադրել քաղաքական տեռոր սկսելու եւ դրա պատճառով պայքարը Ծառուկեանին նախագահ դարձնելու հարթութիւնից հիմնականում «չարիքի իշխանութեան» հեռացման հարթութիւն տեղափոխելու համար: Եւ երրորդ` յաջողութեան հասնելու դէպքում իշխանութիւնը կիսելիս աւելի մեծ «շահաբաժին» պահանջելու հիմքեր կը տայ Տէր Պետրոսեանին:
Չի կարելի բացառել նոյնիսկ, որ օժանդակութիւն ցուցաբերելու պատրաստակամութեան դիմաց, հաշուի առնելով Ծառուկեանի ներկայիս աննախանձելի վիճակը, միւս ուժերը նրա առջեւ դնեն ոչ միայն Ռոպերթ Քոչարեանից վերջնականապէս տարանջատուելու, ապագայ իշխանութիւնը քուոտաւորելու, այլեւ նախագահ դառնալու մտադրութիւնից հրաժարուելու պահանջ:
Այսուամենայնիւ, միայն առաջիկայ օրերին յայտնի կը դառնայ, թէ ինչպէս է «Բարգաւաճ Հայաստան» կուսակցութեան կառուցելու արտահերթ ընտրութիւններ պարտադրելու ծրագիրը, ինչ գործողութիւններ են դրանք ենթադրում` անդադար հանրահաւաքներ նախաձեռնելուց բացի: «Բարգաւաճ Հայաստան» կուսակցութիւնը արդէն սկսել է խօսակցութիւնները «Քոնկրէս»ին եւ «ժառանգութիւն» Կուսակցութեան հետ: Ու դրանց արդիւնքների ամփոփումից յետոյ, ի վերջոյ, պարզ կը դառնայ` թէ ով է լինելու այս պայքարի իրական առաջնորդը եւ որտեղ է տանելու երկիրը:
The post Ո՞վ Է Լինելու Ծառուկեանի Սկսած «Կռուի» Իրական Առաջնորդը appeared first on Hairenik Weekly Newspaper.