Ստորեւ, լոյս կ՛ընծայենք հարցազրոյց մը կատարուած «Երկիր»ի աշխատակից Արմինէ Գէորգեանի կողմէ, Ազգային Ժողովի ընտրութիւններուն Հ.Յ.Դ.-ի Թեկնածու Ռուզան Առաքելեանի հետ.-
Հ.- Տիկին Առաքելեան, կարելի՞ է գնահատել քարոզարշաւի ընթացքը:
Պ.- Այս օրերի ընթացքում համոզուել է, որ մեր ժողովուրդը բաւականին իմաստուն է: Որքան էլ խօսում են այն մասին, որ փորձում են կաշառել ընտրողներին, մեծ մասն արդէն կողմնորոշուած է, ու այնքան հիմնաւոր են ներկայացնում իրենց դիրքորորշումը՝ թէ ինչո՛ւ են այս կամ այն ուժին ընտրում: Դա իսկապէս ուրախացնում է: Այնպէս չի, որ բոլոր, ում հետ հանդիպում եմ, պատրաստւում են Հ.Յ.Դ.-ին ձայն տալ, պարզապէս իրենք քաղաքացիական պարտքի գիտակցումն ունեն:
Հ.- Տիկին Առաքելեան, որպէս ռեյտինգային թեկնածու առաջադրուել էք թիւ 1 ընտրատարածքում, որն ընդգրկում է Երեւանի Աւան եւ Նոր Նորք վարչական շրջանները: Այս ընտրատարածքում իշխանութիւնն առաջադրել է իր «ուժեղ» թեկնածուներին՝ Միհրան Պօղոսեանին, գործող պատգամաւոր Ռոբերտ Սարգսեանին եւ այլոց: Ինչպիսի պայքար է՞ք ծաւալելու:
Պ.- Ուժեղ ասուածը շատ յարաբերական է: Ուժ ասելով ի՞նչ ենք հասկանում. միտքը, գաղափարախօսութիւնը, թէ փողը: Այս օրերին ես համոզուեցի, որ ուժեղ ես այնքանով, որքանով համոզիչ ես քո խօսքի ու կեցուածքի մէջ, մանաւանդ եթէ մրցակիցդ ուժեղ է միայն նիւթապէս: Ասեմ նաեւ, որ մարդիկ ինձ դեռ յիշում են նախորդ գումարման Ազգային Ժողովից:
Հ.- Օրէնսդրական աշխատանքի փորձ ունէք, կը նշէ՞ք երեք խնդիր, որոնք նպատակ էք դրել լուծելու՝ խորհրդարան մտնելով:
Պ.- Մեր նախընտրական ծրագրում արդէն ամրագրուած են բոլոր խնդիրները, կարող եմ շատ աւելին ասել, քան ձեր կողմից նշուած երեքը: Բայց առաջին հերթին Արցախի խնդիրն է, քանի որ մենք չենք տարանջատում Հայաստան-Արցախ-Սփիւռք եռամիասնութիւնը ու հասնելու ենք նրան, որ Արցախը դառնայ բանակցային կողմ: Երկրորդը՝ Հայաստանը պէտք է դարձնենք արտահանող՝ ոչ թէ ներմուծող երկիր: Հ.Յ.Դաշնակցութիւնը առաջարկում է տալ հարկային արտօնութիւններ ու պետութիւնը պէտք է կանգնի այն մարդկանց կողքին, ովքեր իրենց հայրենիքում զբաղւում են ձեռնարկատիրական գործունէութեամբ:
Երրորդը՝ երկրի զարգացման ապագան հաշւում են նրանով, թէ այդ երկրում ինչպէս են ապրում ու ինչ ապագայ ունեն ծերերը: Մենք ապահով ծերութիւն պէտք է երաշխաւորենք, որ այդ մարդիկ պաշտպանուած լինեն ու արժանապատիւ կեանքով ապրեն:
Հ.- Տարիներ առաջ, սուիներով էին ընդունում կանանց մուտքը քաղաքականութիւն, հիմա կարծես սառոյցը մի փոքր հալուել է: Համաձայն է՞ք, որ մեր երկրում կանանց ներուժը այդքան էլ չի օգտագործւում:
Պ.- Իհարկէ համաձայն եմ: Եթէ Հայաստանի բնակչութեան 52 տոկոսը կանայք են, ապա ակնյայտ է, որ նրանց ներուժը լիովին չի օգտագործւում, ու առաջին հերթին՝ քաղաքականութեան մէջ: Սա լուրջ խնդիր է, բայց ասեմ, որ դա պէտք չէ պայմանաւորել նրանով, որ տղամարդ քաղաքական գործիչները արգելում են կանանց մուտքը քաղաքականութիւն: Կարծում եմ, հոգեբանական, մտածելակերպային պատնէշները դեռեւս գործում են ու հայ կինը իրեն պատրաստ չէ տեսնել քաղաքականութիւն մէջ: Լաւ կին լինելը, ընտանիքն ամուր պահելը, իհարկէ կարեւոր գործ է, բայց պէտք է յիշել, որ քաղաքականութիւնը նոյնպէս գործ է: եւ նոյնկերպ, ինչպէս ձգտում ես դառնալ լաւ դասախօս ու հրաշալի մանկավարժ, այնպէս էլ քաղաքական գործիչ դառնալու, երկրում ինչ-որ բան փոխելու ցանկութիւն կարող ես ունենալ: Ասեմ նաեւ, որ եթէ կինը պատրաստ է քաղաքականութիւն մուտք գործելուն, ապա նա պատրաստ է նաեւ պայքարելու: Այս իմաստով ես դէմ եմ ճշդուած տոկոսային համեմատութեան, քանի որ դրա շնորհիւ մենք գուցէ կանանց կը բերենք քաղաքական դաշտ, բայց դա դեռեւս չի նշանակում, որ դա կը լինեն պայքարելու պատրաստ կանայք: Իմ կարծիքով, տոկոսային յարաբերակցութիւնը պարտադրում է արհեստական գործընթաց, որի արդիւնքում քաղաքականութեան մէջ հանդիպում ենք այնպիսի կանանց, ովքեր հոգեբանօրէն պատրաստ չեն պայքարելու: Քաղաքականութեան մէջ լինելու համար ճանապարհ պէտք է անցնել եւ ներքին մղում ունենալ:
Հ.- Ինչ կ՛ասէք «Քաղաքականութիւնը կնոջ գործը չէ» արտայայտութեան վերաբերեալ։
Պ.- Քաղաքականութիւնը կնոջ գործ է, նոյն չափով, որքան կնոջ գործն է ուսուցչութիւնը, լրագրութիւնը… Հինգ տարի աշխատել եմ Ազգային ժողովում, ու բաւական արդիւնաւէտ տարիներ էին. հեղինակել եմ կարեւոր օրինագծեր, օրինակ, որ սահմանամերձ համայքներում անվճար կրթութեան իրաւունք ստանան շրջանաւարտները՝ վերադարձի պայմանով: Միւս օրինագիծը դարձեալ վերաբերւում էր սահմանամերձ բնակավայրերին. առաջարկում էինք, որ այդտեղ բիզնես գործունէութիւն ծաւալողները պէտք է ազատուէին շահութահարկից: Եղան նաեւ օրինագծեր, որ կառավարութիւնը հաստատեց, բայց արդէն չհասցրեցինք այն օրէնքի տեսք տալ… Մի խօսքով, գործ էր, որը կանայք տղամարդկանցից ոչ պակաս ակտիւութեամբ էին կատարում…
Հ.- Ձեր խօսքը կին ընտրողներին։
Պ.- Որպէս կին ես բարձր եմ գնահատում կանանց ներուժը: Կանայք պէտք է կանանց միջոցով տեսնեն քաղաքական դաշտը: Շատ հարցերում կանայք աւելի զգայուն են, սրտացաւ ու մտահոգ, ու նրանք այնպիսի միջավայր կը ստեղծեն, որ երեխան իր հայրենիքում կայանայ, այլ ոչ թէ օտար ափերում: